จะแต่ง ก็แต่งไปเลย
โอ้น้องเอ๋ย ไม่ต้องมาบอก
จะขวงแขน หรือจะควงขา
เชิญเถิดแก้วตา ไม่ต้องมาบอก
ในเมื่อน้องเห็น เขาเป็นอาเสี่ย
แล้วจะเอาน้องทำมอสระเอีย
ฮือแล้วพี่ไม่เสียใจหรอก

จะแต่ง ก็แต่งเข้าไป
เมื่อน้องพอใจ จะกินน้ำใต้ศอก
จะจูบ หรือจะกอดจะคลำ
เชิญเถิดงามขำ ไม่ต้องมาบอก
ก็พี่ต้อยต่ำ จังเลยก้นเตี้ย
แล้วจะเอาน้องทำมอสระเอีย
ฮือแล้วพี่ไม่เสียใจหรอก

อยู่ ดูหน้าน้องไม่ไหว
รู้ไหม น้ำตาพี่ จะออก
รักพี่ มีเพียงแค่นั้น
นับเอ๋ยนับวัน เหลือสั้นไม่ถึงศอก
ก็สร้างความดี กลับมามีผลเสีย
เชิญน้องไปเป็นมอสระเอีย
ฮือแล้วพี่ไม่เสียใจหรอก

พี่ มันเป็นชาวนา
หน้าตา ต่างกับคนบางกอก
เสียดาย หรือก็เสียดาย
น้ำตาตกใน
เพราะว่าไร้ทางออก
พี่เฝ้ายืนมอง กลัวว่าน้องจะเสีย
แล้วจะเอาน้องทำมอสระเอีย
ฮือแล้วพี่ไม่เสียใจหรอก

บอก ให้พี่เฝ้ารอ
พอพี่เริ่มรอ น้องก็เริ่มหลอก
ไหนบอก ว่ารักหนุ่มคนจน
บอกกันหลายหน ที่โคนต้นมะกอก
พี่ต้องกลั้นใจ ยกให้เขาเสีย
แล้วจะเอาน้องทำมอสระเอีย
ฮือแล้วพี่ไม่เสียใจหรอก

หวั่น เขาจะเปลี่ยนใจ
ไม่ใช่ควายหาย
แล้วจะคิดล้อมคอก
ประหวั่น เขาจะทอดทิ้ง
พี่กลัวจริงๆ
เพราะน้องเป็นหญิงบ้านนอก
แต่ว่าน้องคิดได้ ว่าไม่มีทางเสีย
เชิญน้องไปเป็นมอสระเอีย
ฮือแล้วพี่ไม่เสียใจหรอก...[start]../song/9/9337.MID[stop]