พี่เป็นคนจนต้องทนทุกข์ใจ
ดอกฟ้าที่ไหน เขาคงไม่มาแลเหลียวพี่
เห็นอยู่แต่ดอกหญ้าริมวิถี
คู่ควรศักดิ์ศรี รักพี่สักหน่อยน้องนาง
อย่าให้พี่ครวญกำสรวลนิวรณ์
ภาพรักเฝ้าหลอน พี่อาวรณ์สวาทมิว่าง
หรือมีดอกหญ้าขึ้นบนกระถาง
เปลี่ยนที่มีทาง จึงได้จางสวาทปอง
อย่าใฝ่ทะยานหาญขึ้นไปเทียม ดอกฟ้า
ตัวน้องเป็นดอกหญ้าหรือมีค่าเทียมแจกันทอง
พี่นี้เป็นกา ยังมิกล้าใฝ่หงส์เคียงครอง
กลับมาหาพี่เถิดน้อง มาครองรักกับคนจน
ค่ำคืนอาวรณ์หลับนอนตื้นตัน
เฝ้าคิดเฝ้าฝัน รักคงมั่นซื่อสัตย์เหมือนต้น
ถึงเป็นดอกหญ้าขึ้นริมถนน
พี่จะอดทน เฝ้ารักจนพี่ขาด ใจ
เฝ้ารักจนพี่ขาด ใจ...[start]../song/0/0208.MID[stop]