กุหลาบเวียงพิงค์ ดอกนี้บ่มีเจ้าของ
เพิ่งแรกแย้มบ่มีไผปอง
เป็นเจ้าของครองใจเด็ดดม
ส่งกลิ่นอบอวล ยั่วยวนหัวใจไปตามสายลม
ทั่วแว่นแคว้นแดนไทยหมายชม
สมเป็นกุหลาบ เวียง เหนือ
กุหลาบเวียงไหน
ทั่วถิ่นแคว้นในแดนสยาม
ยังบ่เทียมเทียบเท่าความงาม
เปรียบดังสาวชาวพิงค์งามเหลือ
บ่ได้แต่งเติม เสริมส่งไว้ลวงให้ใครหลงเชื่อ
ปากบ่แดงแป้งบ่ได้เจือ
คิวบ่ได้เถลือดินสอ
กุหลาบเวียงพิงค์ ดอกนี้สวยจริงเจ้าเอย
ยังบ่มีผู้ใดไหนเลย มาโลมเล้าเอาไปพนอ
ด้วยสาวชาวพิงค์ กลัวบ่ฮักจริงของชายรูปหล่อ
กลัวเสียนักกลัวคำป้อยอ
กลัวน้ำตาร่วงรินทรวง
หมู่เฮาชาวเหนือ
อย่าไปเชื่อเชียวหนอคำชาย
เดี๋ยวจะต้องเจ็บช้ำใจกาย
เปิ้นเมืองใต้พูดจาหลอกลวง
หากเปิ้นได้เฮา
เปิ้นคงทิ้งเราน้ำตาไหลร่วง
หากหลงลม คงโดนหลอกลวง
ช้ำทรวงเหมือนดั่ง บัวบาน...[start]../song/0/0009.MID[stop]