ถูกตาต้องใจ ต้องมนต์ของใครคนหนึ่ง
หลงไปเก็บเขามาคำนึง จนติดตรึง หทัย
อกเอยลืมตน ต้องมนต์เสียจนเป็นไข้
เพราะเป็นโรคหัวใจอาลัย
เฝ้าครวญเพ้อไป เต็ม กลั้น
เงินแสนเงินหมื่นของใคร
แม้นมากองให้ถึงใจ
จะ เมิน ห่าง ไกล มิยอมให้ใคร ซื้อ กัน
แต่คนในใจ ไม่มีของใดมาหมั้น
เหมือน มีโชคล้านเป็นรางวัล
ด้วยใจรักอัน มี ค่า
 
ด้วยใจผูกพัน ผูกพันเสียจนต้องตู่
สมมุติว่าเขามาเอ็นดู คงชื่นชู อุรา
ดุจมีเทวัญ แบ่งปันทิพย์ธารลงหล้า
ฉันคงอิ่มเพราะธารเทวา ที่มีฤทธา เต็มที่
คงรักกันอยู่ทุกวัน เหมือนดังไฟต้องน้ำมัน
เกิด ระ เบิด พลัน เพราะมันต้องกัน ทุก ที
เฝ้าครวญรำพัน โอ้เราฝันไปหรือนี่
โถคนที่รักดังชีวี ก็ยังมิมี ที ท่า...[start]../song/0/0337.MID[stop]