โอ้เจ้าหงส์ฟ้าเอย แสนงาม
เหตุไฉนถึงทรามทำตัวเย่อหยิ่งหนักหนา
อวดเป็นหงส์ทอง ลอยล่องฟ้า
เหยียดหยามปักษาพวกเดียวกันว่าต่ำเพียงดิน
ศักดิ์เจ้าเป็นหงส์ทอง โสภา
แต่สกุลนั้นหนาเจ้ามีค่าเพียงปักษิณ
อวดทะเยอทะยานเหิรลอยสูงเยี่ยมเมฆินทร์
เหยียดหยามชาวดิน 
โบยบินข้ามหัวไม่กลัวเกรง
อย่าหยิ่งนักเลยนะเจ้า พลาดพลั้งจะเหงา
ซบเซาเศร้าทรวงเอง
เพราะเจ้านั้นไม่กลัวเกรง
เหยียดหยามกันเองว่าเป็นปักษาที่ต่ำวงศ์
โอ้ เจ้าหงส์ฟ้าเอย โสภี
อย่าทนงนักซี คิดดูให้ดีนะหงส์
หากลมบนพัดพา ฝนฟ้ากระหน่ำเปียกองค์
พลาดอาจถลาลง 
หงส์เอยปีกหักแล้วจะโทษใคร
 
อย่าหยิ่งนักเลยนะเจ้า 
พลาดพลั้งจะเหงา
ซบเซาเศร้าทรวงเอง
เพราะเจ้านั้นไม่กลัวเกรง
เหยียดหยามกันเองว่าเป็นปักษาที่ต่ำวงศ์
โอ้ เจ้าหงส์ฟ้าเอย โสภี
อย่าทนงนักซี คิดดูให้ดีนะหงส์
หากลมบนพัดพา ฝนฟ้ากระหน่ำเปียกองค์
พลาดอาจถลาลง 
หงส์เอยปีกหักแล้วจะโทษใคร...[start]../song/0/0269.MID[stop]