เพิ่นกะเป็นนกน้อย
เจิดเวิงเถิ่งเวหา
ในนภามืดมิด บ่มีจันทร์
ให้เศร้า จากฝัน
หัน มาแยงความจริง
สู่สิ่งแนวอันนี้
คิดต่อแต่
ใต้ร่มทาน ตะวัน
ดุจ ดั่งนก
ผกโผบิน อยู่บนฟ้า
ใน นภา
มืดมิด แม้แสงจันทร์
ตื่น จากฝัน
หันมามอง ความจริง
ยัง คงมีบางสิ่ง
รอความหวัง
ใต้ร่มทาน ตะวัน
เด็ก ตัวน้อย
ตา แต้มรอยแห่งความหวัง
ปลุก ภวังค์
สาธุชน คนเห็นใจ
เกิดกำพร้า
ไร้น้ำนม ประทังกาย
หัวอกใครจะบอบ ช้ำ
เหมือน ดังเด็กตัวน้อยๆ

Summer Hill
Summer Hill
Summer Hill

Summer Hill
Summer Hill
Summer Hill
เนื้อตัว ผ่ายผอม
ดูสารรูป มอมแมม
ท่าทางฉายแวว
ว่ากร้าวร้าว หยาบคาย
จากกองหินทราย
จากกองขยะ
สัมภาระ
ประดับไว้เป็น เด็กสลัม
ไม่มีมวลมิตร ที่ชุ่มฉ่ำ
ไม่มีคนฉอ เลาะคอยเอาใจ
ริมฝั่งแควน้อย
นำเสรีภาพ ดั่งร่มไทร
บนทาง สายใหญ่
รู้รับผิดชอบ ต่อตนเอง
เป็นเด็ก ตัวน้อย
ในทุ่ง หญ้า วัยเยาว์
เป็นดอก ไม้เถา
เราก็พุทธปรัชญา
ดุจดวงตะวันอันแรงกล้า
ก่อเกิดสัมมา ชีพสู่สังคม

Summer Hill
Summer Hill
Summer Hill

Summer Hill
Summer Hill
Summer Hill
มาเถิด มวลมิตร
ยังมีชีวิต ผู้เยาว์วัย
รอมือ มาผ่อนคลาย
ความเศร้าโศก หิวโหย
เป็นผู้ ก่อโกย
เพื่อเด็กน้อย ที่เวทนา
ขอข้าว ขอปลา
เพื่อลูกเด็ก เล็กแดง
เป็นจันทร์เจ้าขา ฝ่าเนินแล้ง
สวมแหวนทอง
แบ่งสันติธรรม
ค้ำ จุน Summer Hill
Summer Hill...[start]../song/1/1310.MID[stop]