ฉันยืนอยู่ อยู่ในมุมของความเงียบเหงา 

โลกว่างเปล่า เมื่อเธอเองไม่เคยมาสนใจ 

ได้เพียงแต่มองเมื่อเราพบกัน ไม่เคยสักวันที่จะพูดไป

ให้เธอได้รู้ว่าใครที่แอบรักเธอ



ฉันเป็นเพียง ก็แค่คนคุ้นเคยเท่านั้น 

ไม่สำคัญ ก็แค่คนที่เธอมองข้ามไป 

ได้เพียงบอกเธอผ่านทางสายตา เป็นเสียงที่มาจากในหัวใจ 

คือคำว่ารักที่ฉันอยากบอกกับเธอ 



* แต่เธอคงไม่มีวันได้ยิน ไม่มีทางได้ยิน เสียงหัวใจที่รักเธอเพียงแค่ข้างเดียว

ให้บอกว่ารักเธอสักเท่าไหร่ ให้รักเธอมากแค่ไหน เสียงหัวใจของฉันคงไปไม่ถึงเธอ



ที่ทำได้ ก็คงทำได้เพียงเท่านี้

ฉันรู้ดี ไม่ใช่คนที่เธอจะมอบใจ 

แต่ฉันก็ยังบอกว่ารักเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะเคียงข้างใคร 

ถึงแม้ว่าใจเธอนั้นไม่เคยรับรู้เลย 



(ซ้ำ * , *)