ยิ้มให้เธออย่างคนเข้าใจได้ดี เมื่อรู้ว่าในวันนี้ที่เธอจะไป 

ไม่เลยไม่เป็นไร ก็มีแค่นี้ใช่ไหม เรื่องของเรา 

นั่นคือที่ฉันพูดไป ส่วนลึกในใจเธอไม่รู้ 



* ร่างกายมันเป็นหินที่ไม่สะท้านสะเทือนเหมือนไม่แคร์ 

แต่ใจโดนทำลายเป็นผุยเป็นผงเป็นทรายไร้ชิ้นดี

กัดฟันฝืนยืนทั้งที่ยืนไม่ไหวใกล้ล้มแล้วเต็มที

ต้องฝืนเท่าที่แรงจะมี น้ำตาผู้ชายมันตกใน 



แค่ไม่กี่นาทีเดี๋ยวเธอก็ไป ให้ไปก่อนเธอไกลจะมองมาเห็น 

แล้วน้ำตาจะไหล จะยอมให้มันได้ไหล ให้ไหลมา

ซ่อนรอยร้าวที่มันแตก ให้ลึกจนมองไม่เห็น



(ซ้ำ *) 



ร่างกายมันเป็นหินที่ไม่สะท้านสะเทือนเหมือนไม่แคร์ 

แต่ใจโดนทำลายเป็นผุยเป็นผงไม่มีชิ้นดี เมื่อเธอเดินจากไป