จดจำวันที่เราอยู่ด้วยกันทุกๆเย็น ยืนกินขนมและดื่มน้ำถุงเดียวกัน 

หวานและซึ้งจนฉันใจเริ่มสั่น และไม่คิดคนอย่างฉันจะพบเธอ



นั่งร้องเพลงกับเธอ สบตาเธอจนเขินอาย

ดูเราสองช่างมีความรักจริงใจ แม้ว่าฉันมันไม่มีอะไร อยากขอบใจที่เธอมีใจให้กัน



* แล้ววันนี้ก็ไม่หวานดังเก่า ก็คนเรามันต้องมีเส้นทางเดินใหม่

ความจำเจหรือบางอย่างอาจเปลี่ยนหัวใจ ไม่ต้องบอกอะไรก็รู้ดี



* ฉันรู้ว่าเธอน่ะอายเพื่อนเธอที่ต้องมาเจอฉันบ่อย ก็เงินมันน้อยไม่พอจะเลี้ยงใครๆ 

อยากพาไปดูหนังก็ยังไม่มีตังค์ใช้ ฉันขอเดินจากไปไม่ว่ากัน



จากกันขอให้เธอโปรดจดจำความรักเรา วันที่เหงาให้เธอมีฉันในใจ

แล้วพอฉันได้ดีเมื่อไหร่ บอกได้ไหมว่าจะรอมาพบกัน



(ซ้ำ * , **)



อยากพาไปดูหนังก็ยังไม่มีตังค์ใช้ แต่รักเธอกว่าใครก็แล้วกัน