ล้มตัวลงที่นอน กับใจเหงาๆที่ไม่มีใครสนใจ

หมอนมีอยู่สองใบ แต่เราทำไมต้องนอนคนเดียวทุกคืน



* เหงา ไม่มีใครให้กอด อยากจะมีใครข้างกายเหมือนคนอื่น

หนาว ไม่เคยมีซักคืน ที่อุ่นในใจและหลับสบายฝันดี



** ถึงมีผ้าห่มแต่มันก็หนาว ถ้ายังว่างเปล่าอยู่อย่างนี้

ก็ได้แต่หวังว่าสักวันคงต้องมี หนึ่งคนดีๆหลับตาในอ้อมแขนกัน



เหลียวไปที่หมอนเดิม ก็คงจะดีหากมีบางคนหนุนมา

และเป็นคนสำคัญ ที่ในทุกเช้าได้ตื่นมาเจอทุกที



(ซ้ำ * , **)



(ซ้ำ * , ** , **)