เจ้าที่คั่นหนังสือ ที่ฉันนั้นเคยใช้ คอยคั่นเวลาจากเรื่องราวที่น่าเบื่อ 

เมื่อฉันมองกลับไป เรื่องราวที่ผ่านมา ก็ไม่ได้ต่างจากฉัน



* เมื่อฉันก็เป็นเพียงแค่ ที่คั่นหนังสือ เมื่อเธอต้องการพักผ่อน ไม่มีความสำคัญ



** เธอไม่เคยมีใจให้ฉันสักเท่าไหร่ เบื่อเธอก็หยิบฉันขึ้นมา 

คั่นเวลาให้เธอได้พักสายตา จากคนที่เธอผิดหวัง



*** เมื่อเธอเริ่มมีแรงจะยืนลุกขึ้นใหม่ อ่านบันทึกต่อไปเล่มเดิม

คงต้องรอเวลาที่เธอล้าเหลือเกิน อีกครั้งเธอจึงหยิบฉันขึ้นมา



ในวันที่เธอท้อ เขาทำให้เธอล้า เธอก็คงมองมาที่ฉันแค่ช่วงหนึ่ง

เมื่อเธอจะกลับไป ทิ้งฉันแล้วจากไป ฉันก็คงหมดความหมาย



(ซ้ำ * , ** , ***)



(ซ้ำ * , ** , ***)