เรายืนห่างกันแค่เพียงเอื้อมมือ ทำไมเธอไม่เห็น
ที่มองดูชัดเจนมันกลับเลือนลาง 
และต่างเป็นมายา

ที่เห็นคือไม่จริง ที่จริงที่เป็นนั้นเพียงสายตา 
ก็คงไม่อาจเห็น
ค้นเท่าไหร่ยิ่งไม่เจอ เมื่อไหร่ที่เจอจะเข้าใจ

* 
แค่หลับตา (โลกเหมือนทุกสิ่งเหลือเพียงหนึ่งเดียว)
เธอจะเห็นยามเธอหลับตา 
(ใช้ใจสัมผัสและมองสิ่งนั้น)
(เธอจะเห็นตัวฉันเป็นอย่างที่เป็น/เธอจะเห็นรุ้งงาม)

ฟ้าไกลสุดตา 
ทะเลผืนทรายแม้ภูผาชัน หัวใจก็อาจเห็น
แต่ฉันจะอยู่ใกล้กับเธอ 
ทุกคราวที่ตัวเราห่างไกล

(ซ้ำ *)

** แค่หลับตา 
(โลกเหมือนทุกสิ่งเหลือเพียงหนึ่งเดียว)
เธอจะเห็นดวงดาวเท่าขอบฟ้า 
(ใช้ใจสัมผัสและมองสิ่งนั้น)
เธอจะเห็นความรักข้างในหัวใจ

(ซ้ำ 
**)

(โลกเหมือนทุกสิ่งเหลือเพียงหนึ่งเดียว)
(ใช้ใจสัมผัสและมองสิ่งนั้น)