ฉัน...รู้ตัว ว่าเธอคงไม่ให้อภัย 

ผิดไป พลาดไป ที่ทำกับเธอวันนั้น

ฉัน...เข้าใจ หากว่าเธอไม่คิดรักกัน

โกรธฉัน เกลียดฉัน ฉันก็ไม่โทษเธอ



* อยากบอกเธอว่ารัก ว่ารัก ว่ารัก ใจมันก็ไม่กล้า

ได้แต่คิด แต่คอยห่วงหา เขาจะรู้ไหม

อยากบอกเธอให้รู้ ให้รู้ ให้รู้ รักเธอมากเท่าไร

รักยิ่งกว่าใคร รักเพียงแต่เธอ...



นานแสนนาน ที่ตัวฉันเหมือนคนหลงทาง

เงียบเหงา อ้างว้าง ไม่รู้จะเดินไปไหน

เธอเท่านั้น ทำให้ฉันได้เห็นทางไป

ตอบแทนเท่าไร ก็เหมือนว่ายังไม่พอ...



เธอคือแสงสว่าง ส่องทางให้ชีวิตฉัน

เป็นดั่งดวงตะวันของหัวใจ...



(ซ้ำ *)



อยากบอกเธอให้รู้ ให้รู้ ให้รู้ รักเธอมากเท่าไร

แต่กลัวพูดไป มันจะเป็นคำที่ไม่มีค่า...

แต่กลัวพูดไป มันจะเป็นคำที่ไม่มีค่า...