เสียงจากลม เพียงแค่พัดผ่าน
ก็กรีดหัวใจซะแทบขาด เหงาจับใจ
ไม่มีอะไรสักอย่าง 
จะปลอบหัวใจที่ยับเยิน

* รู้ไว้เถอะว่าเธอ ทำดีที่สุดแล้ว
ทุ่มเททุกอย่าง 
ให้ไป แต่ไม่มีอะไรให้เหลือเลย

** และตั้งแต่วันนี้ 
จะไม่มีใครแล้ว
เหลือเพียงตัวเอง ที่เจ็บปวคนเดียว
เจ็บก็ต้องจำไว้ 
แต่ก็แค่จำไว้
ถึงแล้วเวลาที่ต้องยอมรับ
ว่าคนที่เขาวาดไว้ 
ไม่ใช่เธอ

รักจากเธอ เขาไม่สัมผัส ไม่มีวันได้เข้าใจ
ให้เท่าไหร่ 
ก็ได้เพียงความว่างเปล่า
เพราะว่าเขาไม่ต้องการ

(ซ้ำ * , **)

(ซ้ำ 
* , **)