ในค่ำคืนที่เหว่ว้า ฉันนั่งจ้องตากับความเหงา 

ชีวิตว่างเปล่าไม่มีใคร

โลกของฉันมันเปลี่ยนสี ตั้งแต่เขาทิ้งฉันไป

และฉันก็เหลือแค่ใจร้าวๆ



จะคิดถึงคำว่ารัก ที่เลยผ่านไปให้มันคุ้น  

ให้ใจเคยอุ่นคุ้นความหนาว  

จะอย่างไรก็ช่างมัน ก็จะคิดถึงวันเก่า ดูสิน้ำตาจะมีเท่าไร



* เมื่อมันเหงาก็ต้องเหงา ยังไงต้องทน

ถนนของความเดียวดายยังอีกไกล

เมื่อมันเหงาก็ต้องเหงา ต้องอยู่ให้ได้ 

ชีวิตดำเนินต่อไป ขาดเขาแล้วมันจะตาย  ให้รู้ไป



** ในค่ำคืนที่เหว่ว้า ฉันนั่งจ้องตากับความเหงา 

ยอมรับความเศร้าไม่ไปไหน

บอกตัวเองตั้งแต่นี้ ไม่มีเขาไม่เป็นไร

จากนี้ต้องทำหัวใจให้ชิน



(ซ้ำ * , **)



ชีวิตมันเหงาเพียงใดก็ต้องชิน