ก็ผิดที่ตัวฉันเอง ที่ไม่รู้ว่าเธอผูกพันธ์ ไม่รู้ว่าทำให้เธอหวั่นไหว 

ที่คอยตามเธอเหมือนเงา ไม่ได้คิดว่ามันมากไป 
แค่คิดว่าควรจะอยู่ใกล้กัน

ไม่เคยจะมองสายตา จึงไม่เห็นว่าเธอเปลี่ยนไป 
และคิดอะไรที่ต่างกับฉัน
ที่ปล่อยจนมันสายไป ก็เพราะคิดว่าเป็นเพื่อนกัน 
ไม่รู้ว่าฉันได้ทำร้ายเธอ

* อย่าโกรธได้ไหม ไม่รู้จริงๆ สิ่งที่ฉันทำไป 
มันเเหมือนสร้างเยื่อใยให้เธอคุ้นเคย
อย่าโกรธได้ไหม ขอโทษจริงๆ 
เราไม่ควรมีวันนี้เลย ฉันเสียใจที่ฉันทำเธอเจ็บปวด

(ซ้ำ 
*)

ก็อยากมีใจให้เธอ แต่มันฝืนใจจริงที่เป็น อยากขอให้เธอเข้าใจตัวฉัน 

แค่อยากให้เราเหมือนเดิม อย่าได้คิดเกินเลยกว่านั้น 
แค่ฉันเป็นเพื่อนคนนึงของเธอ
ช่วยคิดว่าฉันนั้นเป็นเพื่อนเธอ