ความจริงที่ฉันต้องการเก็บไว้ 
มันทำให้ฉันต้องคอยห่างเธอ
ไม่กล้ามองไม่จ้องตาไม่ค่อยมาเจอ 
เดี๋ยวจะเผลอเกิดหลุดปากอะไรไป

บังเอิญคืนนั้นพระจันทร์สุดสวย 
บังเอิญตอนนั้นเหลือเธอกับฉัน
ทั้งสายลมและแสงดาวก็เหมือนแกล้งกัน 
บังคับกันจนฉันทนไม่ไหว

* ไม่มีทางหนีได้เลย ฉันเลยต้องเอ่ยปาก บอกรักเธอ 
รักเธอมานานแสนนาน
ไม่อยากให้รู้ให้จำ ไม่อยากทำให้รำคาญ เพียงแต่คืนนั้น 
ทุกอย่างบอกฉันว่าต้องพูดความจริง

พอเธอได้รู้แล้วเธอโกรธไหม 
มันคงไม่ใช่เป็นความผิดฉัน
ต้องโทษดาวโกรธสายลมและโทษพระจันทร์ 
ที่สั่งฉันให้ฉันต้องบอกเธอ

(ซ้ำ * , *)

เพียงแต่คืนนั้น 
ทุกอย่างบอกฉันว่าต้องพูดความจริง