บ่อยครั้งที่ฉันเคว้งคว้างเดินไปท่ามกลางผู้คน
สั่งให้เท้าสองเท้านั้นก้าวไปอย่างเหนื่อยล้า
มีแต่ความคิดท้อแท้ในใจ 
กับเกมชีวิตและโชคชะตา
กับปัญหาที่ฉันไม่คิดจะสู้ต่อไป
แต่ฉันบังเอิญมองไปไปเจอภาพชายผู้หนึ่ง
ที่วันนี้สองขาของเขาโดนตัดขาดหาย
ชายหนุ่มคนนั้นเขาใช้ขาเทียม
ผลักดันชีวิตของเขาให้ก้าวไป

* 
กลับทำให้ฉันค้นพบว่าฉันไม่ได้อ้างว้างเดียวดายต่อไป
ยังมีผู้คนมากมายที่เขาต้องดิ้นรนยิ่งกว่าฉัน
และความหวังที่พวกเขามี 
มันเหมือนแสงของตะวัน
ที่จะเป็นแรงใจ 
ให้ฉันยังคงก้าวไป
ชายชราคนหนึ่งนั่งลงที่ตรงข้างทาง
หยิบเอาของไร้ค่า 
เสื้อผ้าเก่าๆ มาขาย
ภาพเด็กผู้หญิงน้อยๆ คนหนึ่ง 
หยุดยืนข้างรถร้องขายมาลัย
ซ่อนความหวังน้อยๆ นั้นไว้ใต้เงาหมอกควัน

(ซ้ำ 
*)

ทุกๆครั้งที่เสียงหัวใจอ่อนลงทุกที
ที่ถนนสายนี้นัดฉันมาบอกความหมาย
ภาพจากถนนสายแสงตะวัน 
บอกเล่าให้ฉันเห็นโลกที่เป็นไป
ช่วยหล่อเลี้ยงชีวิตฉันไว้ 
ไม่ให้หมดหวัง
บอกให้ฉันได้รู้ว่าฉันยังคงมีหวัง 
และวันนี้ฉันพร้อมจะลุกขึ้นสู้อีกครั้ง