ลืมตาขึ้นมาพร้อมหยดน้ำตา ต้องกอดตัวเองร้องไห้

เก็บกดไว้มานานข้างใน พอกันเสียทีสำหรับหัวใจ

ที่เหนื่อยกับการคอยรัก คอยห่วงใย

กับคนไร้หัวใจอย่างเขา



* ทุกครั้งที่จ้องมอง ภาพสะท้อนของกระจกเงา

จะไม่เห็นคนเก่า ที่เคยหลงงมงาย

บอกตัวเองให้ลืมเขาไป



** อย่ากลับไปหาเขาอีกเลย ถ้าเขาไม่ต้องการ

สิ่งที่เขาได้ทำ มันเกินให้อภัย

อย่ากลับไปรักเขาอีกเลย แม้เพียงสักครึ่งใจ

จดและจำเอาไว้ ขาดเขาไปสักคนไม่ตาย



พอทีสายตาของความหมางเมิน

คำพูดที่คอยทำร้ายให้ได้ยิน ต่อไปนี้ให้มันจบไป



(ซ้ำ * , **)



คงมีใครสักคน จะมองเห็นค่าของเรา

ที่รักกันจริง ไม่ทิ้งให้เจ็บ และไม่ทำให้มีน้ำตา



(ซ้ำ * ,*)



จดและจำเอาไว้ ขาดเขาไปสักคนไม่ตาย