อย่าพบกันเลย อย่าเห็นกันเลย อย่าทำให้ใจวุ่นวาย
อย่าใช้แววตา ที่เธอเคยมอง 
มันทำให้ใจต้องแพ้มา
เคยยินยอมให้เธอกี่ครั้ง 
ทั้งๆที่ใจอ่อนล้า
ก็เพราะฉันรักถึงยอมทนมา 
ไม่อยากให้เธอต้องทิ้งไป

แต่หัวใจคน เมื่อถึงเวลา 
ก็คงต้องยอมเสียใจ
ปวดร้าวมานาน 
เมื่อเธอมีใครไม่เคยจะพอสักที
รักทั้งรักฉันคงต้องฝืน 
และขอไกลกันจากนี้
ขอสักครั้งถ้าใจเธอดี ก็ควรจะปล่อยให้ฉันไป

* ได้ไหม 
ให้ฉันไปจากตรงนี้
ฉันขอจากไปด้วยดี เธออย่าทำยังรักยังแคร์
ได้ไหม 
ฉันรู้ตัวว่าอ่อนแอ
มันกลัวต้องยอมต้องแพ้ 
และไม่พ้นเสียใจอย่างเคย
หากว่าเธอจะยังสงสารกัน ก็อย่ามาใกล้กัน 
พบกันเลย

(ซ้ำ *)

ไม่อยากโกรธเกลียดตัวเอง 
เมื่อเห็นแววตาเธออีก
อยากจะขังเธอไป ให้ลึกลงไป จากใจที่ยังรักเธอ
ฮืม 
...

(ซ้ำ *)