เคย ได้ยินเสียงเพลงหนึ่ง ก็ยิ้มในใจ ก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน 

เพลง ที่เฝ้าคร่ำครวญว่ารักกัน จะเจ็บสักเท่าไหร่ก็ไม่ลืม

ลืม ไม่ให้เหลือสักอย่าง ถ้าฉันต้องเจ็บ ต้องเจอะคนไม่รักกัน 

จำ บอกกับตัวเองมาทุกวัน จนวันที่ฉันเองไม่มีเธอ



* ผิดแล้วที่เคยเข้าใจ ว่าความรักเป็นไง

เจ็บแล้วจึงพอเข้าใจ ต้องเจอะเองรู้เอง

ที่แท้ความจริงในใจ ก็เหมือนในเพลง

แค่เสียงเพลงสะกิดใจ แค่นั้นน้ำตาก็ไหลเป็นทาง 



เพียง แว่วยินเสียงเพลงเก่า ก็เหงาในใจ ก็ล่องลอยไปถึงเธอ 

ใจ ก็เฝ้าคร่ำครวญว่ารักเธอ จะเจ็บสักเท่าไรก็ยังรัก



(ซ้ำ *) 



เพิ่งได้เรียนรู้ถึงคำว่ารัก คำๆเดียวที่สอนใจให้ฉัน 

ให้ใฝ่ฝันให้หวั่นไหวให้จดจำ



ที่แท้ก็เพิ่งเข้าใจ ว่าความรักเป็นไง

เจ็บแล้วจึงพอเข้าใจ ต้องเจอะเองรู้เอง

ที่แท้ความจริงในใจ ก็เหมือนในเพลง

แค่เสียงเพลงสะกิดใจ แค่นั้นน้ำตาก็ไหลเป็นทาง 



เพิ่งรู้เมื่อเธอจากไป ฉันเสียน้ำตามากมายจริงๆ