บ่อยครั้งที่ใจเดินออกไปไม่มองข้างทาง หยดน้ำตาอยู่กับการไม่มีค่า

* 
ฉันเดินหลงทางอยู่กลางผู้คน ที่สับสนวุ่นวาย 
หันไปหาเธอไม่เจอผู้ใด 
เมื่อเธอมาจากฉันไป

** ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย 
ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ
ยืนมองท้องฟ้าไม่เป็นเช่นเคย 
ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ

หยุดทั้งหัวใจ 
เดินต่อไปไม่มีแสงดาว โอบกอดน้ำตาโอบกอดหัวใจกับความเศร้า

(ซ้ำ * , 
**)

ยืนมองท้องฟ้า 
ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ
ยืนมองท้องฟ้า 
ฤดูร้อนไม่มีเธอเหมือนก่อนเหมือนเก่าขาดเธอ

บ่อยครั้งที่ใจเปิดออกไปให้ลืมเรื่องราว 
ฉากเก่าย้อนมาเปิดออกไปไม่เป็นเช่นเดิม