แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : ความหมาย เปรย,เปรย ๆ คือ แปลว่า ... | ||||||
|
||||||
Back to Dictionary |
|
|||||
แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน : คำอื่น ๆ | |||||
เปรอะเปื้อน เปราะหอม เปรียบ เปรียะ,เปรี๊ยะ เปล้า,เปล้า ๑ เปลี่ยนมือ เปลืองใจ เปะปะ เป่าฝุ่น เปิดกล้อง เปีย,เปีย ๓ แป๋ง แปดปน แปรงหูหนู แปลตามเนื้อความ โปเก โปรดสัตว์ได้บาป ไปรษณีย์รับรอง ผชุม ผริต,ผริต- ผลุด ผอมแห้ง ผักไห่ ผาง ผาย ผิดปาก ผีปอบ ผู้ขนส่ง ผู้สนับสนุน เผาถ่าน |
|||||