Em                                D

ออกเดินจากบ้านสู่เมืองฟ้า สู่เมืองเทวาเมืองบางกอก

                                   D                               Em

เดินทางเดียวดายจากบ้านนอก มาเล่า มาเรียน มาศึกษา

                          Em                                 D

เจอะคนทั้งแบบนี้แบบนั้น เจอะทั้งแมงวันทั้งจิ้งจอก

                           D                                      Em

เจอทั้งคนดีคนกลับกลอก คนหวังปลอกลอก มีมากมาย

                        Em                                 D

ตั้งใจร่ำเรียนทุกค่ำเช้า ถึงหนักถึงเบาไม่ร้องบอก

                             D                          Em

อยู่ไปวันๆ เหมือนมีปลอก ลากคอให้เดินตามทาง

                          Em                              D

ชี้ให้ฉันเดินไปทางไหน จะเร่งรีบไปตามคุณบอก

                          D                            Em

หัวใจเฉื่อยชาแต่ช้ำชอก แตกหักยับเยิน..ป่นปี้



                         Em                             D

ชี้ให้ฉันเขียนฉันรีบเขียน ชี้ให้ฉันเรียนให้ฉันสอบ

                          D                            Em

แข่งขันกันไปหลายรอบ มาเลือกเอาม้าพันธุ์ดี

                          Em                           D

ทำเพื่อหนทางที่วาดหวัง รีดเข็นพลังพุ่งพวยออก

                             D                                  Em       D/Em

ก็ตามประสาคนจนตรอก หวังงานทำเงินเลี้ยงครอบครัว..



                          Em                           D

จวบจนฉันจบการศึกษา รับใบปริญญาที่ฉันชอบ

                             D                                Em

สุขใจแค่ไหนไม่ต้องบอก ยิ้มพลางเดินพลางสบายดี

                         D                              Em

รีบเดินย้ำต๊อกหางาน ความสุขชื่นบานที่เคยมี

                          D                         Em

เริ่มหดเริ่มหายลงทุกที ไม่มี ไม่มี ไม่มีงาน

                         D                              Em

รับคน15 คนทำงาน เด็กฝากเด็กท่านเอา 1 โหล

                              D                          Em           D/Em

ที่เหลือหมื่นพันร้องไห้โฮ ระบบทางแก้ไม่มี............โอ๊ย....



                              Em                              D

หลายที่หลายแห่งคนทำงาน เช้าชามเย็นชาม 2 ขั้นปี

                       D                          Em

แต่คนขยันทำงานดี ไม่มี ไม่มี ไม่มองมา

                             D                                   Em

อย่างงี้เมื่อไหร่บ้านเมืองไทย เจริญก้าวไปทัดเทียมทัน

                            D                      Em          D/Em

นานาประเทศดังคำขวัญ เขียนเอาไว้สวยดี

                               D                                 Em

อุตส่าห์ร่ำเรียนมาแทบตาย แต่ผลสุดท้ายต้องตกงาน

                               D                        Em         D/Em

หมดเงินหมดแรงอยู่ตั้งนาน วิมานมาพังไร้ชิ้นดี



                           Em                                   D

แม่จ๋า.. ลูกกลับมาแนบเนา กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำชอก

                                D                        Em

ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก หลังถูกจับขังหลายปี

                               Em                              D

แม่จ๋า.. ลูกกลับมาแนบเนา กลับสู่บ้านเราด้วยช้ำชอก

                              D                          Em

ทุ่มเทกายใจให้บ้านนอก หลังถูกจับขังหลายปี



Em/D....................