Endless love : Jackie Chan & Kim Hee Sun
[Mandarin]
解開我 最神秘的等待
เจี่ย คาย วอ จุย เชน มี เดอ ดัง ดาย
星星墜落 風在吹動
ชิง ชิง จวย ลัว ฟง ซาย ฉุ่ย ดง
終于再将你擁入懐中
จง หยู่ จาย เจียง นี รง รู ฮวาย จง
两顆心顫抖
เหลี่ยง เคอ ฉี ฉาน โดว相信我 不変的真心
เฉี่ยง ฉี วอ บู เบียน เดอ เจน ฉิน
千年等待有我承諾
เฉียน เนียน เดิง ดาย โยว วอ ฉาง หนอ
無論経過多少的寒冬
หวู่ ลุน จิง กัว โต เฉา เดอ หาน ดง
我絶不放手
หว่อ เจีย บู ฟาง โฉ่ว*[Korean]
이제 나의 손을 잡고 눈을 감아요
อี เจ นา อวี โซน นึล จาบ โก นุน นึล คาม มา โย
우리 사랑했던 날들 생각해 봐요
อู รี ซา รัง เฮ ดอน นาล ดึล เซง กัค เค บวา โย
우리 너무 사랑해서
อู รี นอ มู ซา รัง เฮ ซอ
아팠었네요
อา พา ซอ เน โย
서로 사랑한단 말들 못 했었네요
ซอ โร ซา รัง ฮาน ดา มาล ดึล โมจ เฮ ซอ เน โย[Mandarin]
毎一夜 被心痛穿越
เม ยี เย เบ ชิน ทง ชวน ยเวอ
思念永没有終点
ซือ เนียน ยง เม โยว จง เดียน
早習慣了孤独相随
จาว ฉี กวน เหล่อ กู ดู เฉียง สุ่ย
我微笑面対
หว่อ เหวย เฉียว เมียน ดุย相信我 你選擇等待
เฉียง ฉิน หว่อ หนี่ ฉวน เจอ เดิง ดาย
再多苦痛也不閃躱
จาย ดว่อ กู ทง เย บู ชาน โดว
只有你的温柔能解救
จี โยว หนี เดอ เวน รอว เนิง เจ โจว
無辺的冷漠
หวู่ เบียน เดอ เลิ่ง หม่อซ้ำ * จ้าาาา
[Mandarin]
譲愛成為你我心中
ยาง อาย เฉิง เหวย หนี หว่อ ฉิน จง
那永遠盛開的花
เนย ยง ยวน เชง คาย เดอ ฮวอ
穿越時空絶不低頭
ฉวน ยเว ฉี คง จเว บู ดี โถ่ว
永不放奔的夢
ยง บู ฟาง ฉี เดอ มอง[Korean]
우리 너무 사랑해서
อู รี นอ มู ซา รัง เฮ ซอ
아팠었네요
อา พา ซอ เน โย
서로 사랑한단 말들 못 했었네요
ซอ โร ซา รัง ฮาน ดา มาล ดึล โมจ เฮ ซอน เน โย[Mandarin]
譲愛成為你我心中
ยาง อาย เฉิง เหวย หนี หว่อ ฉิน จง
那永遠盛開的花
เนย ยง ยวน เชง คาย เดอ ฮวอ[Korean]
우리 소중했던 약속 잊지는 말아요
อู รี ซอ จัง เฮ ดอน ยาค โซค อิจ จี นึน มาล รา โย[Mandarin]
唯有真愛追随你我
เหว่ย โยว เจน อาย จุย สุ่ย หนี หว่อ
穿越無尽時空
ฉวน ยเว หวู่ จิน ฉี กง[Korean]
서로 사랑한단 말들 못 했었네요
ซอ โร ซา รัง ฮาน ดา มาล ดึล โมจ เฮ ซอ เน โย[Mandarin]
愛是心中唯一不変美麗的神話
อาย ฉี ฉิน จง เหว ยี บู เบียน เม หลี เดอ เชน ฮวอ
คำแปล
ปลดปล่อยฉันจากการรอคอยอันลึกลับ
ดวงดาวร่วงลงจากฟากฟ้า สายลมพัดโชย
ในที่สุด ฉันก็ได้โอบเธอไว้ในอ้อมกอด
ใจสองดวงเต้นเป็นจังหวะเดียวกัน
ได้โปรดเชื่อว่าหัวใจฉันไม่เคยเปลี่ยนแปลง
รอคอยมากว่าพันปี
ฉันให้คำสัญญากับเธอ
ไม่ว่าต้องผ่านความขมขื่นกี่ครั้ง ฉันไม่เคยลืมเธอ
โปรดจงหลับตาและกุมมือฉันไว้
หวนคำนึงถึงความหลัง เมื่อครั้งเรามีกัน
เรารักกันมากเกินไป
น่าเศร้าเหลือเกินที่เราไม่อาจแม้แต่เอ่ยคำว่า "รัก"
ทุกค่ำคืน ฉันปวดที่หัวใจ
ฉันไม่เคยหยุดคิดถึงเธอเลย
ฉันคุ้นชินกับการอยู่เดียวดายตลอดเวลาอันยาวนาน
และฉันก็เผชิญกับมันด้วยรอยยิ้ม
เชื่อสิว่า ฉันเลือกที่จะรอ
แม้ว่ามันจะเจ็บปวด ฉันก็ไม่หวั่น
ความอ่อนโยนของเธอเท่านั้นที่จะรั้งชีวิตฉันไว้
จากความเหน็บหนาวที่ไม่มีวันสิ้นสุดนี้
เรารักกันมากเกินไป
นั่นแหละคือที่มาของความเจ็บปวด
น่าเศร้าเหลือเกินที่เราไม่อาจแม้แต่เอ่ยคำว่า "รัก"
ให้ความรักเป็นเหมือนดอกไม้ที่เบ่งบานในใจเรา
เราจะข้ามช่วงเวลาอันยาวนานนี้ได้
จงอย่ายอมแพ้ จงอย่าหยุดฝัน
เราไม่เคยลืมสัญญาที่ให้กัน
มีเพียงรักแท้เท่านั้นที่ก้าวผ่านวันเวลามากับเรา
เราไม่อาจแม้แต่เอ่ยคำว่า "ฉันรักเธอ"
Bookmark This Page |