พลัดพรากไกลคู่
ยิ่งอยู่ เดียวกลุ้มอุรา
ประหนึ่งชีวาให้จาบัน
ช้ำอื่นหมื่นแสน
ไม่แม้นรักทำช้ำนั้น
เจ็บระบมเหมือนคมเคียวฟัน
เจ็บเจียนตาย โถ ยังรำพัน
เรียกแต่จอมขวัญ
โปรดหันมาหา
เฝ้าอาดูลย์
โถคุณจากลา
โอ้เราคล้ายคนเจ้าน้ำตา
ความหลังที่ผ่านมา ก็ลืมไม่ได้
ตรงนั้นที่พี่ เคยหอม
ตรงนั้นดมดอม ลูบไล้
ตรงนั้นที่ทำให้หวั่นไหว
แต่พี่ลาร้างไกล ใจเศ้รา
ยิ่งดึกยิ่งดื่น ทุกคืนเหงา
ห่วงแต่สองเรา ขวัญเรียมเอ๋ย
ไม่หลับกับหมอน ยิ่งนอนเศ้รา
แม้เงา ไม่ห่างเลย
โอ้ว่าปาก หนอปาก
เคยบอกรักมากไม่จากเลย
แต่กลับเฉยเมย ดั่งเจตนา
 
 โอ้ว่าใจ หนอใจ มันช้ำมันชอก
จนระอา ทุกวันเต็มตื้นกลืนน้ำตา
โลกสร้างฉันให้เธอมาฆ่า
พี่คงจะสาสมใจ
รักเอ๋ย ก็เลยจากไกล
เจ็บระกำช้ำเท่าไร
โผยร่ำไห้เหลือคณา นับ
จะกล่าวอำลาแม้ห่างไกลตา
น้องยอมตาย...[start]../song/1/1118.MID[stop]