เหมือนนกขมิ้นไม่มีรังนอน
นี่หรือคือกรรมกร
พเนจรไม่มีจุดหมาย
มีกินวันนี้ พรุ่งนี้จะกินอะไร
คำตอบอยู่ที่แรงกาย
จะขายได้เงินหรือเปล่า
ทุกวันต้องสู้อยู่กับปัญหา
สะสางได้บางเวลา
แล้วเวียนมาไม่มีบางเบา
ยามใดอ่อนล้า
ปัญหายิ่งตามแผดเผา
ไม่ยอมให้เรา ได้มีเวลาหายใจ
ถนนสายนี้ ไม่มีที่ให้พักผ่อน
เส้นทางสายกรรมกร
ต้องสัญจรผจญทุกข์ภัย
ต้องทำงานหนัก ถ้ารักจะอยู่ต่อไป
เส้นทางนี้ถอยไม่ได้
สู้ต่อไปถ้าใจยังเต้น
โถใครกันเล่าจะมาอาทร
ชีวิตเรากรรมกร
ทุกข์แคลนคลอนผู้ใดมองเห็น
มีเราเท่านั้น
ช่วยกันเมื่อยามจำเป็น
เดินสู่เส้นทางลำเค็ญ
จำเป็นต้องสู้ชีวิต
 
 โถใครกันเล่าจะมาอาทร
ชีวิตเรากรรมกร
ทุกข์แคลนคลอนผู้ใดมองเห็น
มีเราเท่านั้น
ช่วยกันเมื่อยามจำเป็น
เดินสู่เส้นทางลำเค็ญ
จำเป็นต้องสู้ชีวิต...[start]../song/1/1657.MID[stop]