วัน ที่ฉันลาจากบ้านมา
น้ำตา ไม่เคยตกดิน
คำ ของพ่อ ยังแว่วได้ยิน
ว่าลูกรัก มานะทำงาน
ครอบครัวของเรานั้นคนจนๆ
ขัดสน ช่องทางทำกิน
ไม่มีผืนนาผืนดิน
มีทรัพย์สิน
เอาไปจำนองเอาไปจำนำ
ฉัน จึงรับผิดชอบ
ฐานะลูกชายคนโต
เพื่อ ประทังความอดโซ
ของครอบครัวที่อับเฉา
ขึ้นรถไฟ เข้ากรุง
เข้ากรุง มุ่งทำงาน
หวังไว้ อีกไม่นาน
จะส่งเงิน
กลับมาเลี้ยงครอบครัว
งาน ที่ทำฉันแบกหามวันยังค่ำ
ฉันเพียร กระทำจนชินชา
แสน เหน็ดเหนื่อย
เนื้อตัวเมื่อยล้า
หัวใจ ยังกล้า พยายาม
สองมือ มีแรง
สีเลือดแดง เข้มข้น
เป็นคน ไม่คิด ที่ย่อท้อ
คงอีก ไม่นานเกินรอ
พ่อจ๋า พ่อจะได้รับเงิน
ทำ งานเป็นรายวัน
ฉัน กระเหม็ดกิน
เอา ไปใส่ออมสิน
รวม ไว้สิ้นเดือน
ดี ฉันดีใจ
พรุ่งนี้ จะถึงสิ้นเดือน
ดี ฉันดีใจ
มีจดหมาย
เขียนมา จากครอบครัว

เราตั้ง ความหวัง
ไว้เพียง บางสิ่ง
ก็มา มีอันเป็นไป
ข้อความ
ที่เขียนในจดหมาย
ส่งข่าวมา ว่าพ่อสิ้นใจ
พ่อมาตายลง
เพราะเป็นวัณโรค
โรคของความอ่อนแอ
จาก ถ้อยคำของแม่
ว่าเราแย่ เพราะไม่มีเงินซื้อยา
ทุก สังขารของมนุษย์
ที่ กำเนิดมา
ล้วน แต่ปรารถนา
กินอยู่สุขสบาย
ฉัน ไม่เข้าใจ
โกนหัว เข้าบวชหน้าไฟ
เพราะความ ไม่เข้าใจ
เอาไว้ ไปถามพระธรรม
ฉัน ไม่เข้าใจ
โกนหัว เข้าบวชหน้าไฟ
เพราะความ ไม่เข้าใจ
เอาไว้ ไปถามพระธรรม
ฉัน ไม่เข้าใจ
โกนหัว เข้าบวชหน้าไฟ
เพราะความ ไม่เข้าใจ
เอาไว้ ไปถามพระธรรม
ฉัน ไม่เข้าใจ
โกนหัว เข้าบวชหน้าไฟ
เพราะความ ไม่เข้าใจ
เอาไว้ ไปถามพระธรรม
ฉัน ไม่เข้าใจ
โกนหัว เข้าบวชหน้าไฟ
เพราะความ ไม่เข้าใจ
เอาไว้ ไปถามพระธรรม...[start]../song/1/1309.MID[stop]