พี่ต้องลา ล้าลา ล้าลา
ล้าลา ลาลา ล้าลา ลาแล้ว
ขอลาน้องแก้วจำจากจร
ในชาตินี้พี่ลาก่อน
จากบังอรจำหนีหน้า
พี่พ่ายแพ้เขา บุญเราไม่สม
อกหักซ้ำตรม ต้องจากลา
ด้วยความรัก เราไร้ค่า
จึงขอลา ไปก่อนเอย

หยดน้ำสังข์ ที่หลั่งให้น้อง
คงสุขใจสอง ครองคู่เชย
ร่วมเป็นใจเดียว
ร่วมเกี่ยวเขนย
เป็นคู่เชย ครองคู่กัน
หยดน้ำสังข์ เขาหลั่งให้น้อง
ขอให้สมปอง ครองรักมั่น
ขอให้สุขขี ชื่นชีวัน
ขอให้สุขสันต์ ทุกวันคืน
ให้น้องมีสุข ลืมทุกอย่างเสีย
ให้น้องคลอเคลีย จงสดชื่น
ถึงพี่จะตรม อืม
ถึงพี่จะตรม จนสุดฝืน
พี่ยอมขมขื่น เพื่อน้องยา
บุญพี่ไม่ถึง รักจึงหลุดพ้น
ก็เพราะความจน ซึ่งเงินตรา
พี่พ่ายแพ้เขา เศร้าโศกา
ขอลี้หนีหน้า จำลาไกล
น้องรับน้ำสังข์ พี่หลั่งน้ำตา
หมดวาสนา จะเคียงใกล้
น้องรับน้ำสังข์ อืมเอย
น้องรับน้ำสังข์ ที่หลั่งรินไหล
เหมือนกรดรดใจ พี่ขาดรอน
พี่แสนจะรัก ต้องหักใจคืน
เพราะน้องเป็นอื่น แล้วบังอร
พี่แสนจะรัก ต้องหักใจถอน
จำจากจร จากน้องไป
พี่ยอมเสียคน ดั้นด้นเซซัง
เพราะความผิดหวัง ชอกช้ำใจ
ไว้พบกัน ในชาติใหม่
ชาตินี้ขอไกล จำจากลา...[start]../song/1/1941.MID[stop]