คอยพี่ จนดวงสุรีย์ สิ้น แสง อ่อน
  หมู่สกุณา กลับหลัง เขัาสู่รวงรัง พักนอน
  แต่พี่สัญจร จากหาย หน้า
  คอยพี่ตลอดราตรี ไม่ เห็น มา
  ดึกดื่นค่อนคืน ทอดถอน สุดหลับตานอนนิทรา
  น้ำตานองหน้า ทั้งคืน
  พี่ขา พี่ เปล่าเปลี่ยวอย่างนี้ สุดฝืน
  หรือพี่ไปมี หญิง อื่น จึงลืมคู่ชื่น ให้ช้ำใจ
  คอยพี่ กระทั่งระวี สู่ ฟ้า ใหม่
  เฝ้าคอยด้วยใจ หม่นหมอง
  โธ่พี่ลืมน้องหรือไร ถึงทิ้งน้องให้ หลงคอย

  พี่ขา พี่ เปล่าเปลี่ยวอย่างนี้ สุดฝืน
  หรือพี่ไปมี หญิง อื่น จึงลืมคู่ชื่น ให้ช้ำใจ
  คอยพี่ กระทั่งระวี สู่ ฟ้า ใหม่
  เฝ้าคอยด้วยใจ หม่นหมอง
  โธ่พี่ลืมน้องหรือไร ถึงทิ้งน้องให้ หลงคอย...[start]../song/0/0051.MID[stop]