ถึงยากจน ไม่มองคนเหยียนเหยียด
ไม่รักแกรังเกียจ
คิดเบียดเบียนใจใคร
มีจน วัดใจคนไม่ได้
จนแต่รวยน้ำใจ
ผู้ยิ่งใหญ่แห่งความจน
 
ทรัพย์สิน ไม่มีสะสม
อยู่ในสังคม ด้วยความสุขี
ปริญญา ฉันไม่เคยมี
ความรู้พอดี พออ่านออกเขียนได้
ไปทำงาน รับจ้างก็ทำกิน
ฉันทำทุกสิ่ง ยกเว้นประจบเจ้านาย
วัดคน เขาวัดกันที่น้ำลาย
ลาก่อนเจ้านาย
ฉันไม่ใช่ควายจนตรอก
ไม่เคยใฝ่ฝัน เป็นโตเป็นใหญ่
ไม่มีปัจจัย ทั้งสี่ประการ
แค่สัตว์เลื้อยคลาน สองข้างถนน
เนื้อตัวยากจน แต่น้ำใจยิ่งใหญ่
ถึงยากจน ไม่มองคนเหยียนเหยียด
ไม่รักแกรังเกียจ
คิดเบียดเบียนใจใคร
มีจน วัดใจคนไม่ได้
จนแต่รวยน้ำใจ ผู้ยิ่งใหญ่แห่งความจน
คนจน จนแต่รวยน้ำใจ
ใครจะว่ายากจน คนจนผู้ยิ่งใหญ่
คนจน จนแต่รวยน้ำใจ
ใครจะว่ายากจน คนจนผู้ยิ่งใหญ่
 
มีชีวิต ย่อมมีความลำบาก
อด ๆ ยาก ๆ ดังยาชูกำลัง
ความหวัง แม้ว่ายังริบหรี่
เพราะสังคมวันนี้ มันหางานการยาก
ย่ำไป สมัครไป ไม่เลือกหน้า
ค่าจ้างราคา ไม่สำมะคัญ
ลุยควัน ลุยท่อไอเสีย
มีแต่ความอ่อนเพลีย
ดีกว่าเลียขากัน
ไม่เคยใฝ่ฝัน เป็นโตเป็นใหญ่
ไม่มีปัจจัย ทั้งสี่ประการ
แค่สัตว์เลื้อยคลาน สองข้างถนน
เนื้อตัวยากจน แต่น้ำใจยิ่งใหญ่
 
ปัญจัย คือเรื่องบาดใจ
ศาสดาสอนไว้ ในพระไตรปิฎก
ความจริง ที่คู่ควรหยิบยก
ชำระความสกปรก ในสังคมเมืองไทย
จิตใจ แห่งความเป็นพุทธ
ใสบริสุทธิ์ นั้นคือจุดหมาย
รวยล้น กระทำตนเหลวไหล
ไม่ใช่ผู้ยิ่งใหญ่ เป็นแต่ผู้ยิ่งเลว
ไม่เคยใฝ่ฝัน เป็นโตเป็นใหญ่
ไม่มีปัจจัย ทั้งสี่ประการ
แค่สัตว์เลื้อยคลาน สองข้างถนน
เนื้อตัวยากจน แต่น้ำใจยิ่งใหญ่
ถึงยากจน ไม่มองคนเหยียนเหยียด
ไม่รักแกรังเกียจ คิดเบียดเบียนใจใคร
มีจน วัดใจคนไม่ได้
จนแต่รวยน้ำใจ ผู้ยิ่งใหญ่แห่งความจน
คนจน จนแต่รวยน้ำใจ
ใครจะว่ายากจน คนจนผู้ยิ่งใหญ่
คนจน จนแต่รวยน้ำใจ
ใครจะว่ายากจน คนจนผู้ยิ่งใหญ่
คนจน จนแต่รวยน้ำใจ
ใครจะว่ายากจน คนจนผู้ยิ่งใหญ่
คนจน จนแต่รวยน้ำใจ
ใครจะว่ายากจน คนจนผู้ยิ่งใหญ่...[start]../song/4/4733.MID[stop]