แว่ว ยิน แต่เสียง
 น้ำหลากมา
 เสมือนยิ่งพา น้ำตาข้าหลั่ง
 ธารารักเอย รักเคยฝากฝัง
 ท่ามกลาง ฟ้าเดือนสะพรั่ง
 รักกลับอ้างว้าง
 ในคืน เดือนเพ็ญ
 รูปรอย ปางหลัง
 ฝังฝากใจ มาไร้ความจริง
 ทิ้งให้ ลำเค็ญ
 มองเดือน ครั้งใด
 หมองใจ ไม่เว้น
 ค่ำคืน รักเคยเชยเช่น
 แสงแห่งจันทร์เพ็ญ
 เชยฟ้า ราตรี
 รักจาก พรากไป
 หาเพียง รอยอาลัย ไม่มี
 สายน้ำ ยามเย็น
 ก่อนเคย ได้เป็นสักขี
 ยิ่นแผ่ว แว่วเสียงนที
 คล้ายเสียงเสียดสี
 ที่เย้ย ดวงใจ
 โธ่คำ อธิษฐาน
 เหมือนบ่วงมาร
 มารับเอา คำสาบานข้าไป
 มนต์มารร้ายยิ่ง
 รักจริงสลาย
 ตั้งป ณิฐานวอนไหว้
 รักแห่งดวงใจ จงพบกันเทอญ
  
 รักจาก พรากไป
 หาเพียง รอยอาลัย ไม่มี
 สายน้ำ ยามเย็น
 ก่อนเคย ได้เป็นสักขี
 ยิ่นแผ่ว แว่วเสียงนที
 คล้ายเสียงเสียดสี
 ที่เย้ย ดวงใจ
 โธ่คำ อธิษฐาน
 เหมือนบ่วงมาร
 มารับเอา คำสาบานข้าไป
 มนต์มารร้ายยิ่ง
 รักจริงสลาย
 ตั้งป ณิฐานวอนไหว้
 รักแห่งดวงใจ จงพบกันเทอญ...[start]../song/5/5542.MID[stop]