ยาม เมื่อเราเจอกัน
เธอสบตาฉัน เหมือนหนึ่งทักทาย
ทำ ให้ใจฉันหาย รู้สึกคล้าย คล้าย
เหมือนมีปมด้อย
เรา ต้องจากกันไกล
เราต่างเศร้าใจ
เราต่างหลงคอย
เป็น ด้วยบุญฉันน้อย
จึงปล่อยเธอคอย จนสายเกินไป
เจอะกันครั้งนี้
ฉันมีความเศร้า ฤทัย
กรุ่นอยู่ภายใน
หมดทางเผยใจ
ให้เธอได้เห็น
ได้ แต่มองตากัน
เธอสบตาฉัน
ฉันก็คิดเป็น
ตา ไม่อาจซ่อนเร้น
ทุกสิ่งที่เห็น นั่นแหละหัวใจ

เจอะกันครั้งนี้
ฉันมีความเศร้า ฤทัย
กรุ่นอยู่ภายใน
หมดทางเผยใจ
ให้เธอได้เห็น
ได้ แต่มองตากัน
เธอสบตาฉัน
ฉันก็คิดเป็น
ตา ไม่อาจซ่อนเร้น
ทุกสิ่งที่เห็น นั่นแหละหัวใจ...[start]../song/0/0477.MID[stop]