อุตส่าห์หอบแรง
หนีแล้งจากทุ่งนา
เสี่ยงชะตา
มาเมืองใหญ่เพื่อขายแรงงาน
หอบความหวัง
พ่อแม่และคนทางบ้าน
หากมีงาน
คงมีเงินส่งไปเยียวยา
เหนื่อยแทบขาดใจ
ฝืนไว้ขอได้งานทำ
เช้ายันค่ำ
ทนขันแข่งเอาแรงน้ำพา
คนในเมือง
ฝืดเคืองน้ำใจเมตตา
ถึงยามอ่อนล้า
ค่าแห่งคนก็โดนขืนใจ
อ่อนไหว ท้อใจ ไม่ได้พักผ่อน
หวังหลบร้อน
มาพึ่งเย็นก็เป็นไม่ได้
อยู่นาแล้งน้ำ
อยู่เมืองก็แล้งใจ
น้ำตาตกใน น้อยใจ ในวาสนา
กลับต้องซมซาน
ฝันร้ายคืนไร่นาดอน
ทิ้งละคร ตอนจบไปซบอุ่นนา
อยู่บ้านเรา
ทุกข์เพียงใดพอได้พึ่งพา
แล้งน้ำทำนา
แต่ยังรวยน้ำใจให้กัน
อ่อนไหว ท้อใจ ไม่ได้พักผ่อน
หวังหลบร้อน
มาพึ่งเย็นก็เป็นไม่ได้
อยู่นาแล้งน้ำ
อยู่เมืองก็แล้งใจ
น้ำตาตกใน น้อยใจ ในวาสนา
กลับต้องซมซาน
ฝันร้ายคืนไร่นาดอน
ทิ้งละคร ตอนจบไปซบอุ่นนา
อยู่บ้านเรา
ทุกข์เพียงใดพอได้พึ่งพา
แล้งน้ำทำนา
แต่ยังรวยน้ำใจให้กัน...[start]../song/9/9454.MID[stop]