ชเห็นไทร พริ้วใบเมื่อต้องลม
ชี้ชวนให้เจ้าชมพรอดรัก พรรณา
ญม่านไทรย้อยห้อยระย้า
พาร่มเย็น เหมือนหนึ่งเป็น วิมานเมืองฟ้า
ชลม โชย หวล มวลดอกไม้นานา
หอมไม่เกินไปกว่า นวลแก้มน้อง
ญอุ๊ยอย่าต้อง ของหวงห้าม
ชพี่เชยเพียงนิด ไย น้องปิดห้ามปราม
ญมิควร หยาบหยาม
ชชม เพราะความเสน่หา
ญอายฟ้าดินเถอะพี่ขา
ชดวง ตา ฟ้า ดิน นั้นควรจะอิจฉา
ท่านหาความรักไม่ได้
ญคำ ช่างหวาน ฮึม ฮืม ฮืม
นาน คงเบื่อ ลืมเยื่อใย
ชรัก ฮึม ฮืม ฮืม พี่นี้มาจาก ใจ
เปรียบปานร่มไทร ใหญ่และ ยงยืน
ญแม้ม้วยดินสิ้นโลก ไทรโยคคลอน
รักอาจถอน กลายเป็นอื่น
ชรักเดียวแน่วแน่ ญมิแปรขมขื่น
ชสาบานต่อหน้า ญรักอย่าเป็นอื่น
ชมิยอมมีอื่น ญงั้นชื่นปรางได้
ช-ญณ ร่มไทร
สอง ดวงใจ ขอวอนสวาทให้
ยั่งยืน เหมือนไทรที่ร่มรื่น ชื่นสุขเสมอเอย...[start]../song/0/0031.MID[stop]