ถึง กลาง วัน
สุริยันต์ แจ่ม ประจักษ์
ไม่ เห็น หน้า นง ลักษณ์ ยิ่ง มืด ใหญ่
ถึง รา ตรี มีจันทร์ อัน อำไพ
ไม่เห็น โฉม ประโลมใจ ยิ่ง มืด มน
อ้า องค์ สุรีย์สีย์ ของ พี่ เอย
ขอจง เผย หน้า ต่าง นาง อีกหน
ขอ เชิญ จันทร์ แจ่ม
กระจ่าง กลาง สกลธ์
เยี่ยม ให้ พี่ ยล เยือก อุรา
ถึง ราตรี มี จันทร์ อัน อำไพ
ไม่เห็น โฉม ประโลมใจ ยิ่ง มืด มน
อ้า องค์ สุรีย์สีย์ ของ พี่ เอย
ขอจง เผย หน้าต่าง นาง อีกหน
ขอเชิญ จันทร์แจ่ม กระจ่าง กลาง สกลธ์
เยี่ยม ให้ พี่ ยล เยือก อุรา...[start]../song/0/0023.MID[stop]
Bookmark This Page |