มวลเถาวัลย์ป่าใบเขียว
คดลดเลี้ยวพันเกี่ยวคบไม้ใหญ่
ฝูงมัจฉาว่ายแหวกน้ำใส
เวียนวนไปภายในสายวารี
มวลบุปผชาติ ดาษเนินเขางาม
แลสะพรั่งแทรกตามหินทุกก้อนมี
สาวแม้วแฉล้ม แก้มสดสี
กายใจพลีให้ชายเชื้อชาติไทย
  
ดวง หน้าขาว
ผ่องนวลไย ไร้ไฝฝ้า
เรือนร่างโสภา
สวมเสื้อเขียวปราดเปรียวว่องไว
อ่อนหวาน ยามเยือกเย็น
เช่นจันทร์สาดแสงส่องฟ้าอำไพ
ดุจไฟร้อนแรงแสงดังอาทิตย์
ยามรักเข้าครอบครอง
สาวเจ้าไม่คิดที่จะรักชายบ้านเดียวกัน
ทุกลม หายใจยึดมั่น
แต่ชายหนุ่มไทยที่เจ้าหมายปอง
รักเขา ล้นใจ
  
อัน อานุภาพ ความรัก
แท้นักประจักษ์รักยิ่งใหญ่
มีอำนาจเหนือทุกสิ่งไป
มนต์ดลใจพันผูกสองชีวัน
แม้วกับหนุ่มไทยฉ่ำชื่นหัวใจ
ดวงฤทัยมีแต่รักที่คงมั่น
ลืมสิ้นทุกสิ่งเคยผูกพัน
ลืมกลางคืน กลางวัน ลืมเวลา
ลืมสิ้นทุกสิ่ง เคยผูกพัน
ลืมกลางคืน กลางวัน
ลืม เว ลา...[start]../song/0/0061.MID[stop]