เรา สองคนเหมือนคนเดียวกัน
แล้วใยเธอมาคิดสั้น
ปันสัมพันธ์กันด้วยวาจา
สุข แลกทุกข์ร่วมปันกันมา
ไฉนจึงมาพูดจา
บ่นว่าลำเลิบ กัน
ก่อน นั้นเราเคยร่วมปองดอง
ยากจนช่างใครเขามอง
ด้วยสองเราไม่สนใจกัน
เรา ถนอมออมรักสัมพันธ์
เก็บหอมรอมริบด้วยกัน
จนเรามั่งมีขึ้นมา
เหมือน ดั่งมีดทิ่มแทงหัวใจ
ความจริงฉันไม่เถียง
เธอยอมรับชื่นตา
เงิน ส่วนใหญ่นั้นเธอหามา
ของฉันนั้นมันด้อยกว่า
มีแต่ราคาน้ำใจ
เรา สองคนเหมือนคนเดียวกัน
ขอวอนเธออย่าเฝ้าปัน
เอ่ยถ้อยคำทับถมต่อไป
เกียรติ ของชายผู้ครองหมองไป
แล้วคุ้มค่ากันหรือไม่
กับใจเหินห่างร้างรา

เรา สองคนเหมือนคนเดียวกัน
ขอวอนเธออย่าเฝ้าปัน
เอ่ยถ้อยคำทับถมต่อไป
เกียรติ ของชายผู้ครองหมองไป
แล้วคุ้มค่ากันหรือไม่
กับใจเหินห่างร้างรา...[start]../song/0/0747.MID[stop]