อาจจะมีสักครั้ง นั่งมองฟ้า แล้วนึกถึงวันเวลาที่เราปล่อยไป

เหลือบมองคนข้างตัว ทำไมเกิดใจหาย พึ่งฉุกใจคิดทบทวน

หากว่าชีวิตพลิกไปเจออะไร หรือเคราะห์ร้ายมาทำให้สูญเสียกัน

สิ่งที่เคยคุ้นเหมือนไม่ค่อยสำคัญ ขาดหายไปพลันจะทำอย่างไร



สิ่งที่เราลึกซึ้ง อยู่ในใจ ชีวิตมันดูวุ่นวายจนลืมบอกกัน

กี่ทีที่เลอะเลือนทำลายจิตใจกัน จนนึกหวั่นพึ่งนึกกลัว



* หากว่าวันนี้เหลือเป็นวันสุดท้าย รักแค่ไหนได้ทันบอกเธอหรือยัง

หากว่าพรุ่งนี้สายเกินไปทุกอย่าง เรารักเราดีต่อกันพอไหม



** พึ่งได้ซึ้งถึงความผูกพันธ์ ว่าส่วนลึกรักกันแค่ไหน เวลาผ่านไปกลับลืมว่าสำคัญ 

ต่อไปนี้ไม่ว่าอย่างไร จะทำให้มันดีกว่านั้น ดีกว่าจากกัน อย่างเสียใจจนตาย



(ซ้ำ * , **)