รู้ก็ทั้งรู้ว่าเธอเป็นใคร และฉันก็ไม่คิดจะปีนขึ้นไป 

คงไม่มีทางจะเป็นไปได้ ก็เรานั้นมันต่างกัน 

ทำได้แค่เพียงเจียมตัวมันไปวันๆ ฉันเข้าใจ 



แต่ฉันก็ไม่รู้เพราะความบังเอิญ หรืออันที่จริงฉันนั้นจงใจ 

เวลาที่เธอมายืนใกล้ๆ ก็ยังเผลอไปสบตา 

รู้ก็ทั้งรู้ว่าคงไม่มีปัญญา คงไม่มีหวัง



* ไม่อยากจะเหลียวมอง ฉันคอยบอกตัวเอง แต่ยังทำไม่ได้ 

ไม่อยากจะสนใจ ก็รู้ว่าไม่มีทาง แต่ก็ไม่รู้ต้องทำอย่างไร 



** อดใจไม่ไหวเมื่อได้พบหน้า ยิ่งเธอส่งยิ้มคืนมายิ่งหวั่นไหว 

ยังเป็นอย่างนี้อยู่ทุกวัน ฉันต้องคอยหักห้ามใจ 

อดใจไม่ไหวทุกทีที่เจอ เพียงแค่แอบเผลอมองตาจะผิดไหม

เก็บเอาไปฝันอยู่ทุกคืน ฉันต้องทำตัวเช่นไร ช่วยบอกได้ไหมเธอ



(ซ้ำ * , **)



ช่วยบอกได้ไหมเธอ