ฉันไม่รู้ว่านานแค่ไหน ไม่รู้ว่าถึงเมื่อไหร่ ที่ใจจะต้องเก็บไว้

ไม่ให้เธอรู้ ว่าใจฉันมันพร่ำเพ้อ ถึงแต่เธอ 



แล้วกี่ครั้งที่เราเจอกัน ทุกครั้งที่เธอหันมา ส่วนฉันไม่กล้าสบตา 

เธอจะรู้บ้างไหม ที่จริงในใจได้แต่ฝืน 



ทั้งใจมันเรียกร้อง ให้เธอคนนี้มาครอบครอง แต่ดูว่าฝันมันไกลห่างเหลือเกิน 



* อยากฟังไหม หัวใจมันเรียกหาเธอ เฝ้ารอให้เธอเข้ามา 

เป็นทุกสิ่ง เป็นทุกอย่าง จะมอบความรักให้เธอหมดใจ

แต่ฉันต้องทนเก็บไว้ข้างใน และหวังสักวันเธอจะเข้าใจ จะเห็นใจ 

(วันนั้นในวันที่ฉันกล้าพอจะพูดไป/จะเข้าใจว่าฉันนั้นมันรักเธอ)



แล้วอีกครั้งที่เราเจอกัน อีกครั้งที่เธอหันมา ส่วนฉันไม่กล้าสบตา 

เธอจะรู้บ้างไหม ที่จริงในใจมันฝืนเก็บเอาไว้



(ซ้ำ *)



และหัวใจที่เรียกหาเธอ มันร้องเรียกเป็นชื่อเธอ

เป็นทุกสิ่ง เป็นทุกอย่าง จะมอบความรักให้เธอหมดใจ

แต่ฉันต้องทนเก็บไว้ข้างใน และหวังสักวันเธอจะเข้าใจ จะเห็นใจ 

จะเข้าใจว่าฉันนั้นมันรักเธอ