ฉันรู้ว่าเธอมีคนของเธออยู่ เธอรู้ว่าฉันเป็นคนของใคร

แต่ว่าเราก็มารักกันเรา มันน่าไม่อาย ยิ่งคิดยิ่งเหมือนผู้ร้ายต้องหลบต้องซ่อนทำ



ความหวานที่มันขโมยของเขามา ไม่ช้าต้องถึงเวลาใช้กรรม

ต่อให้เรารักกันเท่าไหร่ มันก็ไม่ชอบธรรม เรียกร้องอะไรสักครั้งไม่ได้จริงไหม



* สมควรหยุดตรงนี้ให้พอกันทีนะ เรื่องร้ายที่ทำกันมาให้ถือว่าเวรดลใจ

ช่วยกันดับไฟเผาที่ลามใจเรา ให้ปวดร้าวทุรนทุราย 

กรรมที่ทำความเลวลงไป (คนที่ทำความเลวลงไป) ชดใช้ด้วยการตรอมใจก็สมควร



กอดเธอหลายทีที่ใจฉันไหวหวั่น กอดฉันลึกๆเธอคงละอาย

อยู่กันไปไม่ตายก็ตก ลงนรกในใจ ทีมีเพียงไฟกับไฟในอกเท่านั้น



(ซ้ำ *)



(ซ้ำ *)