เท่าที่เห็น ก็รู้ว่ามันจบลงแล้ว
เธอหมดใจให้กัน รู้อย่างนั้นก็ยังไม่กล้าไป
ใจไม่แข็งพอ ต้องรอให้เธอบอก
* ฉันแทบจะขาดใจ เมื่อวันและคืนนั้นคืบคลานไปอย่างนี้ เหมือนวันละหนึ่งปี
แค่อาทิตย์เดียวมั้นก็คล้ายนานเกินทนไหว ยังกับเจ็ดปี
** ฉันกลัวถึงวันได้ยินคำนั้น ออกจากปากเธอ ว่าพอกันที
*** ไม่มีปัญญาหนีเธอไป ไม่มีไม่มีทาง ก็อ่อนแอเกินจะเลิกกัน
ต้องคอยผวาทั้งคืน ทุกวัน เธอจะบอกลาฉันในวันไหน
ที่ต้องทุกข์ทนทรมานอยู่อย่างนี้ เหมือนไม่มีหนทาง เพราะส่วนลึกข้างในยังรักเธอ
(ซ้ำ * , ** , ***)
เลยไม่กล้าไป ต้องรอให้เธอบอก มีหลายทีที่เคย
ตัดสินใจจากไป สุดท้ายไม่เคยทำได้สักที
(ซ้ำ ***)