เปิดออกมาดูโดยไม่ตั้งใจ ว่าจะได้เจอรูปเก่า 

อยู่ในวันเวลาที่สดใส วันที่มีเราข้างกัน

ภาพเดิมๆก็หวนมา เปลี่ยนเวลากลับไปวันนั้น 

ใจก็เหมือนสั่นๆ เกือบลืมกันแล้ว



ต่างเดินกันไปตามทางของใคร แยกไปค่อยๆไกลห่าง

อยู่ดีๆวันนึงก็จางหาย คลาดกันโดยไม่รู้ตัว

แต่เรื่องราวที่สวยงาม อยู่อย่างเดิมไม่เคยหมองมัว

ในหนังสือเก่าๆ หนังสือรุ่นเราเล่มนี้



* รูปเธอยังยิ้ม ข้างเธอคือฉัน เพ่งมองดูนานๆ น้ำตาก็มาคลอๆ 

กี่ปีมาแล้ว เธอเป็นยังไงบ้างหนอ ค่อยๆลืมเลือนกันไป 

ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เรื่องราวเหล่านั้นจึงจบลง



(ซ้ำ *)



เปิดไปดูเบอร์โทรไม่เห็นมี ที่ลงไว้คือที่อยู่ 

หยิบปากกาบรรยายในจดหมาย ว่าจำกันได้ไหมเธอ

ที่อยู่เดิมที่เขียนไป หากเปลี่ยนแปลงก็คงไม่รู้ 

ได้แต่หวังกันไป ความหลังคงไม่ตายจากเรา