เธอคือคนที่ฟ้าจงใจกำหนดไว้ ขีดชีวิตให้เธอกับฉันรักกันแล้วพรากจาก
ใจกำลังเรียนรู้เพิ่งเริ่มจะเรียนรัก สิ่งที่ฝันก็พลันสลายภายในพริบตา
* ขาดเธอ เหมือนใจจะขาดหาย
เจ็บปวดใจ ไม่อยากทนรับรู้ความจริง เธอจากไปแล้ว
** ชีวิตที่เหลืออ้างว้างทรมาน และไม่อาจรู้จะอยู่ได้อย่างไร
ก็เพราะชีวิตฉันนั้นมีเพียงเธอ เป็นดังลมหายใจ
วันเวลาที่เหลือใช้ไปกับความเหงา ก็ไม่รู้จะทนปวดร้าวได้นานซักเท่าไหร่
ไกลกันคนละฟ้าตัวเธอได้ยินไหม ใจมันเพ้อครวญครางว่ารักได้ยินไหมเธอ
(ซ้ำ * , **)
(ซ้ำ * , ** , **)
Bookmark This Page |