เธอรู้บ้างไหม ว่าใจของฉันมันว่างเปล่า มันช่างเหน็บหนาว และเจ็บเกินใครเข้าใจ 

ผ่านความเหงาที่ทนทุกทรมาน ตะเกียกตะกายเพื่อรักมากมายเท่าไร 

ในชีวิตซักครั้งก็ยังไม่เจอรักแท้



เธอรู้บ้างไหม ว่าคนอย่างฉันก็มีหัวใจ ผิดมากใช่ไหม ที่ใจของฉันมันต่าง 

ต่างจากคนทั่วไปและไม่มีทาง จะเปลี่ยนความจริงสิ่งนั้นที่ตัวฉันเป็น 

ก็เลยต้องเจ็บช้ำทุกครั้งที่คิดไปรักใคร



* ก็เหมือนกับการแข่งขันที่ต้องวิ่งไป ทั้งที่ใจมันรู้ไม่มีเส้นชัย สู้จนตายก็คงไม่ได้สมหวัง

อาจมีบางคราวที่ล้มแล้วต้องพลาด ใจเจ็บปวดจากคนที่รักมากไป ไม่เป็นไรก็ยังมีวันพรุ่งนี้

ก็ต้องทนต่อไปทั้งที่รู้ ว่าความรักแท้ๆเพื่อฉัน มันไม่มีจริง



เธอรู้บ้างไหม ว่าใจของฉันมันว้าเหว่ เปรียบดังทะเล ที่มันไม่มีคลื่นลม 

ไม่มีแสงตะวันสวยทอประกาย มีเพียงใจที่สลายมานานแสนนาน 

กับความหวานที่พลันกลับกลายสุดท้ายเป็นขมขื่น



(ซ้ำ *)



(ซ้ำ *)