* ทุกทิวา มันจะมีเพียงความมืดมน มืดมนที่งดงาม

ทุกราตรี มันจะมีเพียงความเดียวดาย เดียวดายที่งดงาม



คืนที่ไร้แสงไฟ และสิ้นไร้ผู้คน เธอต้องทุกข์ต้องดิ้นรนกับหนทางไกลที่ทอดยาว

เธอมีเพียงความฝันที่ยังเลือนราง และความหวังที่แสนจะว่างเปล่า

ในเมืองที่หดหู่ไม่มีหัวใจ ไม่เหลือใครซักคนให้พึ่งพา



** (ข้าราชันแห่งสีดำ/I?m a King of Darkness) ไม่มีตะวันในยามรุ่งรางมาส่องหนทาง

ทิ้งเสียนะ ทิ้งไว้ซะ เรื่องรักหนักหัวใจ และตามข้าไป สู่ความมืด(มิดรัตติกาล/ณ บัดนี้)



พระจันทร์เสียน้ำตา และยังคงเสียใจ เพราะไม่รู้ว่าเมื่อใดจะได้เจอกันกับแสงทอง

ไม่มีทางจะตามหาหรอกความรักเก่า มีแต่ความมืดมิดมาครอบครอง

ในเมืองที่หดหู่ไม่มีน้ำตา ไม่เหลือแม้ความหวังเรื่องใดๆ



(ซ้ำ **)



(ซ้ำ **)



(ซ้ำ * , **)