ไม่เคยคิดดูถูกตัวเองและรักที่มี แต่ฉันรู้ตัวเองดีว่าอยู่ตรงไหน

หลอกตัวเอง ก็ทำไม่เก่งก็รู้ดีแก่ใจ ยิ่งใกล้กับเธอแค่ไหนฉันยิ่งต้อยต่ำ



เธอดั่งดอกฟ้าอยู่บนฟ้าทั้งสูงทั้งไกล ส่วนฉันนั้นมันเป็นใครมีสิทธิ์ด้วยหรือ

เธออาจจะเผลอ โน้มตัวลงมาใกล้กันแค่เอื้อมมือ และฉันไม่กล้าเผลอใจไปเอื้อมมา



* คนที่เดินข้างทางไม่คู่ควรจะเดินข้างเธอ ตอกย้ำตัวเองเสมอให้เจียมเอาไว้

ขอบคุณที่เธอหันมา ที่เธอสบตาจะขอจำมันไว้ แต่ฉันก็คงทำได้ แค่ฝันละเมอไกลๆอยู่ข้างทาง



หากตกลงมาจะดูแลรักษาอย่างไง ดอกฟ้าก็คงเฉาตายเมื่ออยู่กับฉัน

อาจอยู่กันไป ที่ๆควรอยู่อย่างเดิมก็แล้วกัน ให้รักนั้นเก็บไปฝันเท่านั้นก็พอ



(ซ้ำ *)



(ซ้ำ *)



เก็บสายตาที่ซึ้งใจ แอบเพ้อละเมอไกลๆ อยู่ข้างทาง