อยู่กับรอยน้ำตา อยู่กับวันที่ฟ้าหม่น ไม่มีสักคนจะเห็นใจ
เหนื่อยมานานแสนนาน เหนื่อยกับคืนฝันร้าย ไม่มีอะไรที่สวยงาม
* มันอาจเป็นเพียง แค่บททดสอบจากเบื้องบน คงมีเหตุผลที่เป็นอย่างนี้
** บอกใจอย่าได้ไหวหวั่น สักวันฟ้าจะต้องเปลี่ยนสี
ชีวิตคงไม่ร้ายกว่านี้ ต้องมีวันพรุ่งนี้ที่เป็นของเรา
เจ็บเป็นธรรมดา ปล่อยน้ำตามันไหลไป ห้ามมันไม่ไหวก็ช่างมัน
แต่อย่าเพิ่งท้อใจ ปลอบตัวเองอยู่ทุกวัน ว่าคงไม่นานจะพ้นไป
(ซ้ำ *,**)
ชีวิตคงไม่ร้ายกว่านี้ ต้องมีวันพรุ่งนี้ที่เป็นของเรา
Bookmark This Page |