ผ่านลมหนาว จะกี่คราวก็ยังเหมือนเดิม ไม่มีใคร ให้ใจอุ่น
อยากจะหา คนที่ทำให้ใจสมดุล แต่ไม่เคย สมหวังซักที
* ใกล้หน้าหนาวทุกครั้ง ไม่มีคนคอยคิดถึง
อยากมีใครให้รัก ให้ซึ้งเหมือนคนอื่นเขา
ใกล้หน้าหนาวทุกครั้ง คล้ายฤดูกาลยิ่งเหงา
ต้องทนหนาวกับใจ ที่เหงาคนเดียวอย่างเดิม
** ลมหนาวมาเมื่อใด ใจฉันคงยิ่งเหงา
คืนวันที่มันเหน็บหนาว ไม่รู้จะทนได้นานเท่าไร
ลมหนาวมาเมื่อใด กลัวฉันกลัวขาดใจ
เพราะว่าใจ ที่มันอ่อนไหว ไม่เคยได้รักจากใคร ซะที
(ซ้ำ * , **)
Bookmark This Page |